Οι μαθητές μιλούν για την αποχή
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ
Η εκπαίδευση είναι ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες που καθορίζουν την ιδιοσυγκρασία του ατόμου. Ο άνθρωπος μορφώνεται και αποκτά τη βασική του εκπαίδευση στο σχολείο. Το σχολείο με τη σειρά του, ακολουθεί ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να μεταδώσει στο μέγιστο δυνατό τα κατάλληλα εργαλεία στους μαθητές, ώστε να βγουν σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.
Το εκπαιδευτικό σύστημα που επικρατούσε στη χώρα μας από το 19?.! Και μετά αποδεδειγμένα πλέον παρουσίασε πολλά προβλήματα με αποτέλεσμα η αντικατάστασή του να είναι αναγκαία. Την περασμένη χρονιά ένας καινούργιος τρόπος εκπαίδευσης εισήχθη στα λύκεια και προκάλεσε μεγαλύτερη αναστάτωση παρά ανακούφιση. Στον πρώτο χρόνο εφαρμογής του η δυσαρέσκεια ήταν έντονη (κυρίως από την πλευρά των μαθητών) με αποτέλεσμα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να πάρουν φωτιά διαδίδοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το πρώτο βήμα έκφρασης της μαθητικής οργής έλεγε, ΑΠΟΧΗ!
Το μήνυμα αυτό έλαβαν και οι μαθητές του ΓΕΛ Θεσπρωτικού. Οι δύο πρώτες τάξεις του Λυκείου δέχτηκαν την «πρόσκληση» θέλοντας να διαμαρτυρηθούν. Στο πλευρό τους και η Γ΄ Λυκείου με την πλειοψηφία να τίθεται υπέρ της αποχής.
Αφού ακολούθησε μια ενημέρωση από την πλευρά του 15μελούς για τις επιπτώσεις της αποχής (απουσίες, τι γίνεται στην περίπτωση των υλικών ζημιών κτλ.) οι μαθητές σε συνέλευση εξέθεσαν τα θετικά και τα αρνητικά του νέου τρόπου διδασκαλίας και αξιολόγησης.
Το μόνο θετικό που εκφράστηκε από την πλευρά των μαθητών, είναι ότι από την Α΄ τάξη ο μαθητής μπαίνει σε μια σειρά, σε αντίθεση με το παρελθόν που ο κάθε μαθητής θυμόταν ότι έπρεπε να διαβάσει στην Γ΄ Λυκείου ώστε να περάσει στη σχολή που επιθυμεί.
Ωστόσο με το καινούργιο εκπαιδευτικό σύστημα το μαθητικό δυναμικό καλείται να πάρει αποφάσεις ζωής, αποφάσεις που αφορούν το επαγγελματικό τους μέλλον από την ηλικία των 15. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στην εφηβεία διαμορφώνεται ο χαρακτήρα του ατόμου .Όταν λοιπόν, κάνεις μια αναδρομή στα μέσα αυτής της περιόδου το μόνο που θα αποκομίσεις είναι απαντήσεις που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η απροσδιοριστία και η αυθαιρεσία.
Ακριβώς δηλαδή όπως παρουσιάστηκε το καινούργιο εκπαιδευτικό σύστημα το περσινό σχολικό έτος. Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές δεν ήξεραν τι να διδάξουν και πώς να το διδάξουν. Πώς να δουλέψουν με τους μαθητές τους για τις εξετάσεις του Μαΐου. Από την άλλη αν και είχαν ορισθεί οι «κατευθύνσεις- προσανατολισμοί» οι σχολές δεν ήρθαν σε αντιστοιχία μαζί τους. Έτσι παιδιά 15 ετών καλούνται να αποφασίσουν για το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν στη ζωή τους διαλέγοντας κάποιον προσανατολισμό χωρίς να ξέρουν ποιες σχολές αντιστοιχούν στον προσανατολισμό αυτό.
Κατ΄ επέκταση οι εξετάσεις του Μαΐου πλησίαζαν και εισήχθη ένας καινούργιος όρος «τράπεζα θεμάτων». Έτσι τα τελευταία διαγωνίσματα της χρονιάς θα αποτελούνταν από δύο μαθήματα του συγχυσμένου καθηγητή που θα προσπαθούσε όλη τη χρονιά να μεταδώσει όλη την ύλη και από δύο θέματα από την τράπεζα θεμάτων, η οποία δόθηκε στο εκπαιδευτικό δυναμικό προς τα τέλη του σχολικού έτους και η οποία αποτελούνταν από εκατοντάδες θέματα που κλήθηκαν οι μαθητές να μελετήσουν σε μικρό χρονικό διάστημα.
Και μέσα σε όλο αυτό το άγχος -«Ποιο προσανατολισμό να διαλέξω; Τι σχολή θα τύχει; Είμαι σίγουρος ότι θέλω αυτή τη σχολή;»- , έρχεται η στείρα απομνημόνευση και λέει στον μαθητή «Αν θέλεις να βγάλεις ένα βαθμό της προκοπής για να σπουδάσεις, μάθε όλα τα μαθήματα από έξω! Και να μη σου ξεφύγει κόμμα! Δεν με νοιάζει αν σε ενδιαφέρουν ή αν τα καταλαβαίνεις εγώ θέλω να τα ξέρεις όλα από έξω κι ανακατωτά! Αν θέλεις να μπεις στο πολυπόθητο ΑΕΙ? αν όχι ?.μην τα μαθαίνεις! Και έτσι «οι παπαγάλοι» άρχισαν να πετάνε?..
Για να πετάξουν όμως οι παπαγάλοι χρειάζονται βοήθεια. Και κάπου εδώ, στην άκρη του ορίζοντα, φαίνονται τα φροντιστήρια . Η πολύτιμη αυτή βοήθεια που είναι αναγκαία για τους μαθητές και μισητή για τις τσέπες των γονιών. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός εκτινάσσεται στα ύψη με αποτέλεσμα να απαξιώνεται η δημόσια παιδεία και τη θέση της να παίρνει σιγά σιγά με μια μυστική συνθήκη, η ιδιωτική παιδεία.
Γι΄ αυτό το λόγο , λοιπόν , σήμερα εμείς οι μαθητές του ΓΕΛ Θεσπρωτικού απέχουμε από το μάθημά μας .Ζητάμε διόρθωση αυτών των ατελειών και δημόσια παιδεία για όλους. Και για μας σήμερα και για τους μαθητές αύριο!
Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα , τον αιώνα της τεχνολογίας και της ενημέρωσης να διακυβεύετε έτσι το μέλλον μας . Να παίζετε σαν μια παρτίδα τάβλι τις ζωές μας και η ζωή του καθενός μας να εξαρτάται από τη ζαριά που θα φέρετε. Ζητάμε την κατανόησή σας, να έρθετε στη θέση μας , να καταλάβετε την ανησυχία μας και την αγωνία μας. Πιστεύουμε ότι απευθυνόμαστε σε σοβαρούς ανθρώπους και το μόνο που θέλουμε είναι η επίλυση των προβλημάτων αυτών, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε αρμονικά μαζί και να αναδείξουμε την κοινωνία μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.-
ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ : ΛΥΔΙΑ ΠΡΙΟΒΟΛΟΥ, Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥ