Και εσείς κυρία Ζορμπά, έχετε αποδείξει ότι θεωρείτε τους μαθητές μας παιδιά σας και πάντα στο μυαλό και την ψυχή σας κρατάτε, φυλαχτό πολύτιμο, τα όνειρά σας για μια Παιδεία με «τα σκολειά λιτά κι απλόχωρα, τους δασκάλους ποιητές και τα βιβλία σαν κρίνα».

Σας τυραγνάει, γλυκιά τυράγνια, η αδιάκοπη επιθυμία να προσφέρετε εκείνα που η ίδια στερηθήκατε μεγαλώνοντας σε εποχές δύσκολες για το λαό μας και την πολύπαθη πατρίδα, την οποία πολλοί «ηγάπησαν» αλλά ολίγοι πιστά υπηρέτησαν.

Και ακόμη λιγότεροι άνοιξαν τα χέρια τους, για να της προσφέρουν από το περίσσευμα ή και το υστέρημά τους, όπως εσείς πράξατε, καλύπτοντας με τη γενναιοδωρία σας την εκούσια ή ακούσια αδυναμία της.

Επί σειρά ετών ουδόλως εφείσθητε των χρημάτων και των συναισθημάτων σας και είχαμε την τύχη να μας συμπεριλάβετε στη χορεία όλων εκείνων που ευεργετήθηκαν με τις πολύτιμες και ευγενικές δωρεές σας.

Προερχόμενη από τους κόλπους της κωμόπολής μας προσφέρατε απλόχερα την πολύτιμη αρωγή σας για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης στον τόπο μας και την πνευματική ανάταση των μαθητών μας. Αφιερώσατε ολόψυχα τον εαυτό σας και το χρόνο της σ? αυτή σας την ανυστερόβουλη πρωτοβουλία. Προσφέρατε γενναιόδωρα τον οβολό σας για την καλύτερη λειτουργία των σχολείων μας με αποτέλεσμα καθηγητές και μαθητές να απολαμβάνουμε υπερήφανοι τις βιβλιοθήκες που κοσμούν τα γραφεία μας, τις πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες Ιστορίας και Μαθηματικών, που λειτουργούν με την ευγενική χορηγία της.

Το Γυμνάσιο και το Λύκειο Θεσπρωτικού, δεν έχουν να ζηλέψουν πολλά από τα σύγχρονα σχολεία της χώρας μας και οι μαθητές μας απολαμβάνουν τη μάθηση μέσα από την τεχνολογία που φροντίσατε να τους προσφέρετε, πολύτιμη αρωγό σ? αυτή τους την προσπάθεια.

Οι δε αριστεύσαντες λαμβάνουν κάθε χρόνο από το δικό σας κεμέρι ανελλιπώς χρηματικά ποσά τα οποία αποτελούν, στις ιδιαίτερα δύσκολες εποχές που ζούμε, ευγενικό κίνητρο για την άμιλλα μεταξύ τους και τη δημιουργία με στόχο την κατάκτηση της γνώσης και του κόσμου των Ιδεών?

Κυρία Ευστρατία Ζορμπά Τσόγκα, κυρία Τούλα μας,

εκείνο που μας έκανε να σας θαυμάσουμε ακόμη περισσότερο είναι το γεγονός πως ποτέ για όλα αυτά δε ζητήσατε ανταμοιβή. Δε λειτουργήσατε υστερόβουλα επιδιώκοντας με τις πράξεις σας αυτές τιμές και αξιώματα. Δεν εξαγοράσατε την αναρρίχησή σας σε θέσεις εξουσίας.

Σεμνή και αξιοπρεπής ακολουθήσατε μονάχα τη φωνή της ψυχής σας εξωτερικεύοντας την ιδιαίτερη αγάπη που τρέφετε για τον τόπο σας. Το ενδιαφέρον σας για τα μικρά παιδιά. Για την Παιδεία που τους προσφέρεται. Τη μόρφωση.

Σ? αυτόν τον τόπο, κυρία Τούλα, κυρίες και κύριοι, τις σπουδαίες προσωπικότητες, τους χρηστούς και αγαθούς πολίτες με την αρχαία σημασία της λέξης συνηθίζουμε να τους εκτιμούμε. Σπάνια όμως τους τιμούμε.

Ο δήμαρχός μας, το δημοτικό και τοπικό συμβούλιο, εμείς οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές μας, δεν ακολουθήσαμε αυτόν τον κανόνα.

Νιώθουμε υπερήφανοι, γιατί πράξαμε εκείνο το οποίο κάθε ευεργετούμενος οφείλει να πράττει, εκεί που ο ευεργέτης οφείλει να σιωπά.

Να διατρανώνει λόγοις και πράξεσι την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη του προς τον ευεργέτη του.

Αυτές οι επιγραφές στο σχολείο μας στο εξής θα διαμηνύουν σε κάθε μαθητή, γονέα και επισκέπτη πως η «μάνα» του σχολείου μας, όπως οι μαθητές μας την αποκαλούν, βρίσκεται πλέον εκεί που της αξίζει.

Ψηλά στο χώρο του σχολείου μας, όπως ψηλά βρίσκεται και στις καρδιές όλων μας.»

 Το λόγο έλαβε κατόπιν η διευθύντρια του ΓΕΛ κυρία Φίντζου Δήμητρα, η οποία αφού αναφέρθηκε στο βίο και το έργο του Βασιλείου Ζορμπά, αειμνήστου αδελφού της δωρήτριας, του οποίου το όνομα φέρει πλέον το ΓΕΛ, είπε μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

«Αυτό που πέτυχε σήμερα η κυρία Ζορμπά δεν είναι απλό μικρό έργο, είναι το μεγαλείο της ψυχής της, η κατάθεση της κουλτούρας της, η ιδιαιτερότητά της, η αγάπη της για τον τόπο της, τον πολιτισμό, την ευαισθησία για τον ανθρώπινο παράγοντα. Όλα αυτά τα παραλαμβάνουμε εμείς σήμερα από τη δωρήτρια και τους τιμούμε μαζί με τον αδελφό της?

Με την προσφορά της στο σχολείο δίνουμε έμπρακτα στους συμπολίτες μας να διαπιστώσουν πως στη σημερινή εποχή που νομίζουμε πως κυριαρχεί το χρήμα, το ατομικό συμφέρον, ο ωφελιμισμός, το βόλεμα και η κατάχρηση, να που υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα που κάνουν την εξαίρεση και μας γεμίζουν ελπίδες πως σ? αυτόν τον τόπο τίποτε δε χάθηκε?

Η δωρήτριά μας δεν έχει ανάγκη αυτής της κίνησης. Την έχουμε όμως ανάγκη εμείς γιατί δεν είμαστε αγνώμονες, για να εκτιμάμε τη διαφορά, για να διδασκόμαστε καθημερινά και για να μη ξεχνάμε. Προπαντός να μη ξεχνάμε».