Μαγικές Λειτουργίες - Μια άλλη προσέγγιση

Il y a bien de diff?rence entre rire de la religion, et rire de ceux qui la profanent par leurs opinions extravagantes (Pascal, Lettres 11).

Μ? αυτά τα λόγια ξεκινά η Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη, και ελπίζω να είναι κατανοητά τοις πάσι. Και όμως τα επαναλαμβάνω: «Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ειρωνείας της θρησκείας και της ειρωνείας εκείνων που τη βεβηλώνουν με τις εξωφρενικές απόψεις τους».

Αφορμή για τα παραπάνω λόγια είναι το νοσηρό γεγονός που ακμάζει αυτές τις μέρες καθώς πλησιάζουν οι Πανελλήνιες εξετάσεις. Μιλώ για τιςλειτουργίες και τις αγρυπνίες για τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Προς ενίσχυσιν και φωτισμόν των μαθητών! Είναι πλέον φανερό ότι κάποιοι ιερείς παίζουν θέατρο στην Εκκλησία. Το επιθυμούσαν, μάλλον, θέατρο σκιών, αλλά προέκυψε θέατρο του παραλόγου. Όταν ο «πιστός λαός» περνά ακόμα μια δύσκολη φάση, τρέχουν αυτοί οι αετονύχηδες και τον πιάνουν καλλιεργώντας την ψεύτικη ανάγκη για το θαύμα. Όποιο θαύμα επιζητούμε δεν σώζει· τρία θαύματα μάς σώζουν και τα κάνει ο Χριστός κι όχι ο παπάς· ο Χριστός σαρκώθηκε, αναστήθηκε και συνεχίζει να μας δίνει το σώμα και το αίμα Του για μετάληψη. Κάθε άλλο «θαύμα» είναι δεισιδαιμονία, είναι η μαγική λύση και όχι η σωτήρια.

Έτσι, λοιπόν, ο μαθητής δεν θέλει λειτουργίες και αγρυπνίες για να περάσει τις πανελλήνιες. Αν υποθέσουμε ότι πάει έστω και ένας μαθητής ελευθέρως. Ο απόστολος Ιάκωβος συμβουλεύει να δώσουμε στον πεινασμένο αδελφό ένα κομμάτι ψωμί αντί λόγων. Στην προκειμένη περίπτωση ας πάνε οι καλοπληρωμένοι παπάδες να βοηθήσουν τα παιδιά πληρώνοντας τα ιδιαίτερα που μαστίζουν τους γονείς τους, για να μην πω το αυτονόητο, το οποίο είναι να αγωνιστούν με όσους παλεύουν για την ανατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος που γέννησε τα φροντιστήρια. Ο όποιος θυμός που εκφράζω είναι λίγος σε σύγκριση με την πίεση η οποία ασκείται και αισθάνεται ο μαθητής.
Ας φροντίσουν - ξεχασμένη λέξη - οι πατέρες - άλλη ξεχασμένη - για τη διασκέδαση, την χαλάρωση του μαθητή, παρά να υπόσχονται θαύματα με τις πολύωρες παραστάσεις επίκλησης του θαύματος που δεν θα γίνει. Μια που μιλάμε για τις αγρυπνίες, ίσως, πρέπει να θυμηθούν οι σταυροφόροι παπάδες- «θελήματι Θεού» όλοι φοράνε σταυρούς - ότι οι αγρυπνίες τελούνται συγκεκριμένες μέρες σύμφωνα με το Τυπικό. Και σύμφωνα με την εκκλησιολογική αντίληψη οι αγρυπνίες έχουν ένα σκοπό: τον εορτασμό της Θείας Ευχαριστίας με μεγάλη λαμπρότητα ένεκεν κάποιου σημαντικού εκκλησιαστικού γεγονότος (το ίδιο και η Θεία Λειτουργία, που τελείται στη μνήμη των αγίων, στις Δεσποτικές και Θεομητορικές γιορτές). Δεν είναι οι αγρυπνίες φάρμακο για γρίπη, ούτε των ανθρώπων, ούτε των χοίρων.
Ας αφήσουν, λοιπόν, οι ιερείς τις αγρυπνίες και την ιερή βατολογία, να ξεκουραστούν οι ίδιοι, ο Θεός και όσοι μαθητές παρασέρνονται στα θέατρά τους. Πάω και εγώ τώρα να κάνω αγρυπνία για να περάσουν όσοι μαθητές δεν πάτησαν ούτε σε εκκλησία, ούτε στο σχολείο.

Από το περιοδικό Μανιφέστο

Για την αντιγραφή

Σταυρόπουλος Βασίλειος

Διευθυντής Λυκείου

Πρόσφατα άρθρα

Μαγικές Λειτουργίες - Μια άλλη προσέγγιση