"Δός μοι το?τον τόν Ξένον..."

Όταν είσαι ακόμα έφηβος και ουσιαστικά μόλις αρχίζεις να γνωρίζεις τον κόσμο γύρω σου είναι μπλέξιμο να "βλέπεις" δύο κόσμους! Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, είναι σχιζοφρενικό!

Ακόμα δεν ξέρω ποιος είμαι! Ακόμα δεν κατάλαβα τι είναι οι δικοί μου! Τι εκφράζουν! Τι πιστεύουν! Πώς "στήνουν" τον κόσμο τους στον οποίο με καλούν να ενταχθώ!! Πόσο αποδεκτός από μένα είναι αυτός ο κόσμος...

Και να, και κάποιοι άλλοι "τριγυρίζουν" μέσα στον κόσμο των ενηλίκων! Διαφορετικοί. Άλλοι. Ξένοι.

Τι είναι αυτοί; Γιατί ήρθαν εδώ; Τι θέλουν; Τι φέρνουν; Γιατί μας αναστατώνουν; Δεν έχουν να φάνε; Τι να κάνω εγώ; Γιατί? διερωτώμαι; Γιατί να πάρει ευχή, σε πονάει η καρδιά σου βλέποντας νεαρούς ανθρώπους (διαφορετικούς από σένα ακόμα και στην επιδερμίδα) να περιπλανώνται κυριολεκτικά "του κλώτσου και του μπάτσου" ανάμεσά μας!

Ιστορίες οδυνηρές. Καθόλου εύκολες.

Εξηγήστε το μου. Τι τρέχει; Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πάντα υπήρχαν οι συγκροτημένες κοινωνίες και οι ξένοι! Πάντα υπήρχαν αυτοί που ζούσαν μαζί έχοντας κοινά ιερά και κοινές αντιλήψεις και οι ξένοι. Πάντα για τους ξένους (ας μη κρυβόμαστε) υπήρχε ή η φιλοξενία ή η ξενηλασία. Δηλαδή ή τους δεχόμασταν ή τους διώχναμε. Αυτά πότε; Στην προ Χριστού φάση της ιστορίας μας!

Μετά, τι γινόταν; Μετά δεν γινόταν παρά να φιλοξενούμε!! Μας είπε ο Χριστός ότι ταυτίζει το πρόσωπό Του με κάθε αναγκεμένο άρα και ξένο, μας είπε ότι είναι ο Μεγάλος Ξένος και οι χριστιανοί αποφασίσαμε να Τον φιλοξενήσουμε. Καταλάβαμε ότι είναι κανείς ανάπηρος, αν δεν μπορεί να ανοίξει την καρδιά του.

Ότι του λείπει η δυνατότητα να αγαπά.

Ότι είναι ψευδαίσθηση ότι αγαπώ όσους θέλω.

Ότι αν δεν μπορείς να αγαπάς δεν αγαπάς κανένα.

Ότι αγαπώ δεν σημαίνει είμαι χαζός και υποχωρητικός, αλλά ότι μπορώ και αναλαμβάνω.

Ότι αν δεν αγαπάς δεν υπάρχεις.

Μια καρδιά, άλλωστε, που δεν ξυπνά μπροστά στην δυστυχία, είναι πολύ δυστυχισμένη.

Η ταινία Gran Torino είναι η περιγραφή όλων των παραπάνω από την σκοπιά ενός ενήλικα, ή μάλλον γέρου, που η παρουσία των ξένων μαζί με την ειλικρίνεια ενός αφελούς παπά, τον κάνουν να ξυπνήσει και να αρχίσει να αγαπά! Και του ξυπνούν το ουσιώδες ερώτημα: Ποιο είναι το νόημα που δίνουμε στη ζωή μας;

Τα υπόλοιπα στην ταινία και στην συζήτηση μετά την ταινία.

Στην αίθουσα εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση για το ρατσισμό.

Σταχυολογούμε μερικές απόψεις των παιδιών για την εκδήλωση.

<.. η ταινία πέρασε στους μαθητές με πολύ εύστοχο τρόπο πάρα πολλά μηνύματα όπως η αξία της εργασίας, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι μας δίδαξε ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής??.. καταλάβαμε ότι τα χρήματα και η χλιδή δεν έχουν καμιά σημασία??. Εποικοδομητική ήταν και η συζήτηση μετά το τέλος της ταινίας. Μαζί με τον πάτερ αναλύσαμε κάθε σκηνή της ταινίας και έτσι την κατανοήσαμε καλύτερα?. Τέλος, ελπίζω το σχολείο μας να καθιερώσει να βλέπουμε μια ταινία με κοινωνικό περιεχόμενο κάθε μήνα. Εξάλλου τέτοιου είδους ταινίες ισοδυναμούν με πολλές ώρες μαθήματος?>

<.. την ταινία αυτή τη βρήκα υπέροχη? ειδικά το τέλος ήταν το αποκορύφωμα? ο γέρος θυσίασε τη ζωή του για να κάνει τους γείτονές του ευτυχισμένους, για να έχουν μια ζωή γεμάτη ειρήνη?.>

<?περνούσε πολλά μηνύματα, όπως αναφορά στην αξία της εργασίας, μιλούσε για τη σημασία της οικογένειας?>

<.. η ταινία ήταν καλή! Η συζήτηση όμως δεν γινόταν μεταξύ μαθητών αλλά μεταξύ καθηγητών..>

<?.αργότερα η ομιλία μας με τον Πάτερ Θεοδόσιο ήταν εποικοδομητική και πολύ σημαντική για εμάς?>

<?. Το σημαντικότερο από όλα η θυσία προς τον συνάνθρωπο και η ποιότητα του χαρακτήρα ενός ανθρώπου που στην αρχή ήταν σκληρός και έπειτα έγινε πολύ ευαίσθητος αφού κατάλαβε την πραγματική αξία της ζωής..>

<.. Ανυπέρβλητη..>

<? Τα μηνύματα που μας πέρασε ήταν κάτι παραπάνω από πολλά. Ο κάθε μαθητής κράταγε προσηλωμένος την ανάσα του?.. η ταινία άγγιξε το ψυχοσυνθετικό κομμάτι κάθε μαθητή?>

<?. Η εκδήλωση ? είχε από πολλές απόψεις καλές εντυπώσεις απ?ότι συζήτησα με τους άλλους μου συμαθητές?.. και ο πιο σκληρός και ακοινονικοποίητος άνθρωπος πάλεψε μετά και από το χαμό της γυναίκας του ?? Και θα ήθελα να ξαναγίνει?.>

<? με αφορμή την προβολή της ταινίας, μας δόθηκε μια μεγάλη ευκαιρία να εκφράσουμε τις απόψεις μας και τις θέσεις μας γύρω από θέματα που μας αφορούν άμεσα? ελπίζω με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να μας δοθούν και άλλες τέτοιες ευκαιρίες?>

<? κατά την άποψή μου η εκδήλωση άξιζε τον «κόπο». Ήταν μια πολύ καλή πρωτοβουλία ? αναφερόταν σε διάφορα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής και με τη γόνιμη συζήτηση που κάναμε με τον Πάτερ Θεοδόσιο κατανοήσαμε καλύτερα το βαθύτερο νόημα της ταινίας και προβληματιστήκαμε?. Θα ήταν πολύ καλύτερα αν είχαμε πολυφωνία και οι περισσότεροι μαθητές έπαιρναν το λόγο?>