"Δός μοι το?τον τόν Ξένον..."

Όταν είσαι ακόμα έφηβος και ουσιαστικά μόλις αρχίζεις να γνωρίζεις τον κόσμο γύρω σου είναι μπλέξιμο να "βλέπεις" δύο κόσμους! Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, είναι σχιζοφρενικό!

Ακόμα δεν ξέρω ποιος είμαι! Ακόμα δεν κατάλαβα τι είναι οι δικοί μου! Τι εκφράζουν! Τι πιστεύουν! Πώς "στήνουν" τον κόσμο τους στον οποίο με καλούν να ενταχθώ!! Πόσο αποδεκτός από μένα είναι αυτός ο κόσμος...

Και να, και κάποιοι άλλοι "τριγυρίζουν" μέσα στον κόσμο των ενηλίκων! Διαφορετικοί. Άλλοι. Ξένοι.

Τι είναι αυτοί; Γιατί ήρθαν εδώ; Τι θέλουν; Τι φέρνουν; Γιατί μας αναστατώνουν; Δεν έχουν να φάνε; Τι να κάνω εγώ; Γιατί? διερωτώμαι; Γιατί να πάρει ευχή, σε πονάει η καρδιά σου βλέποντας νεαρούς ανθρώπους (διαφορετικούς από σένα ακόμα και στην επιδερμίδα) να περιπλανώνται κυριολεκτικά "του κλώτσου και του μπάτσου" ανάμεσά μας!

Ιστορίες οδυνηρές. Καθόλου εύκολες.

Εξηγήστε το μου. Τι τρέχει; Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πάντα υπήρχαν οι συγκροτημένες κοινωνίες και οι ξένοι! Πάντα υπήρχαν αυτοί που ζούσαν μαζί έχοντας κοινά ιερά και κοινές αντιλήψεις και οι ξένοι. Πάντα για τους ξένους (ας μη κρυβόμαστε) υπήρχε ή η φιλοξενία ή η ξενηλασία. Δηλαδή ή τους δεχόμασταν ή τους διώχναμε. Αυτά πότε; Στην προ Χριστού φάση της ιστορίας μας!

Μετά, τι γινόταν; Μετά δεν γινόταν παρά να φιλοξενούμε!! Μας είπε ο Χριστός ότι ταυτίζει το πρόσωπό Του με κάθε αναγκεμένο άρα και ξένο, μας είπε ότι είναι ο Μεγάλος Ξένος και οι χριστιανοί αποφασίσαμε να Τον φιλοξενήσουμε. Καταλάβαμε ότι είναι κανείς ανάπηρος, αν δεν μπορεί να ανοίξει την καρδιά του.

Ότι του λείπει η δυνατότητα να αγαπά.

Ότι είναι ψευδαίσθηση ότι αγαπώ όσους θέλω.

Ότι αν δεν μπορείς να αγαπάς δεν αγαπάς κανένα.

Ότι αγαπώ δεν σημαίνει είμαι χαζός και υποχωρητικός, αλλά ότι μπορώ και αναλαμβάνω.

Ότι αν δεν αγαπάς δεν υπάρχεις.

Μια καρδιά, άλλωστε, που δεν ξυπνά μπροστά στην δυστυχία, είναι πολύ δυστυχισμένη.

Η ταινία Gran Torino είναι η περιγραφή όλων των παραπάνω από την σκοπιά ενός ενήλικα, ή μάλλον γέρου, που η παρουσία των ξένων μαζί με την ειλικρίνεια ενός αφελούς παπά, τον κάνουν να ξυπνήσει και να αρχίσει να αγαπά! Και του ξυπνούν το ουσιώδες ερώτημα: Ποιο είναι το νόημα που δίνουμε στη ζωή μας;

Τα υπόλοιπα στην ταινία και στην συζήτηση μετά την ταινία.